Voorheen probeerde ik te camoufleren als ik iets niet verstond. Gewoon doen alsof. Want “wat zeg je?” vragen – dat wil je niet te vaak doen. En belangrijker, soms versta je het ook na twee keer herhalen niet.
Ik heb een breed scala met nietszeggende stopwoordjes. Daar kan je wat tijd mee winnen, om te achterhalen wat er nu eigenlijk gezegd is. Lukt meestal wel. Met de context valt er een hoop te achterhalen.
Men denkt dat je gek bent
Soms gaat dat toneelspelen mis. Dan denken mensen dat je gek bent, geen humor hebt of nog iets ergers. Vroeg of laat gaat het altijd mis. Dat is de kern van het probleem. Het is makkelijker te doen alsof je iets verstaat, dan te bekennen dat je er helemaal niets van verstaat.
Maar uiteindelijk denkt men dat je gek bent. Dat is nooit handig.
Foto: Petras Gagilas
