Bij gesprekken tussen artsen en patienten gaat er vaak informatie verloren. Sommige boodschappen maken veel indruk, waardoor de rest van de informatie ondergesneeuwd raakt. Hoef je niet eens slechthorend voor te zijn.
Gesprek met arts opnemen
Enkele weken geleden brak daarom de discussie los. Mogen patienten gesprekken met de arts opnemen? Dan kunnen mensen het thuis nog eens rustig terugluisteren. Het antwoord is simpel : het mag. Elk gesprek waaraan je zelf deelneemt mag je opnemen. Met een arts, met je buurman of met de bakker : het is toegestaan.
Andersom mogen mensen gesprekken met jou ook opnemen. Iedereen met een telefoon kan dat ook. Dat is even wennen. Sommige mensen zullen huiverig zijn hiervoor. Niet zo gek.
Stiekem mag ook
Dat mag zelfs stiekem. Netjes is dat niet. Daarom vroeg ik het keurig, vorig jaar. Was bij afdeling anesthesiologie, want peutertje kreeg buisjes in zijn oren. Staat volkomen los van mijn gehoor (godzijdank). Dit was een gesprekje over praktische kwesties, een paar weken voor de operatie.
Ik vertelde vooraf dat ik het gesprek ging opnemen. Driejarig zoontje had immers nog wat moeite met moeilijke woorden, en zelf ben ik slechthorend. Zoontje tijdelijk ook slechthorend, trouwens. Mooi duo. Zou het thuis niet uit kunnen leggen als ik praktisch belangrijke informatie zou missen.
“Mag niet”
Twee paar ogen staarden mij uitdrukkingsloos aan, “dat mag niet”. Ik vermoedde het verkeerd verstaan te hebben. Ik stond op het punt de opname te starten, toen ze herhaalde “het mag niet”. Glimlachend vertelde ik slechthorend te zijn, dus vandaar het opnemen. “Het is verboden, want anders komt het op sociale media.”
Ik was onthutst. Wist er niets tegen in te brengen. Het werd een kort gesprek. Alle informatie stond verder in de folder. Het was een zinloos bezoekje. Maar ben het niet vergeten.
Nu mag het wel
Een maand geleden heb ik geinformeerd of het nog steeds niet toegestaan is, bij de betreffende afdeling. Er kwam geen reactie. Na wat aandringen per e-mail, kwam schoorvoetend alsnog antwoord. Het mag altijd, maar wel vooraf toestemming vragen.
Behalve een ongemakkelijke arts, zitten er nog meer nadelen aan het opnemen van een gesprek. Terug luisteren duurt net zo lang als het gesprek zelf. En je moet het dan wel verstaan. Enfin, doen dus.
